یکی از مشکلات استخوانی که به صورت رایج در تمامی سنین رخ می‌دهد، سندرم گیر افتادگی مفصل ران می‌باشد. این مشکلی است که می‌تواند دامنه حرکتی بیمار را تحت تاثیر قرار داده و مشکلاتی از این دست برای او به وجود بیاورد.

یکی از نکات مهمی که در رابطه با آن وجود دارد، اقدام به موقع است. در رابطه با سندرم گیر افتادگی مفصل ران، خیلی مهم است که چه زمانی به پزشک مراجعه کنید. اگر دقیقا زمانی که علائم این مشکل در بدن شما بروز می‌کند، به پزشک مراجعه نمایید، می‌توان به کمک تمرینات فیزیوتراپی لگن، آن را برطرف کرد ولی سهل انگاری در رابطه با این موضوع می‌تواند به مشکلات بزرگتری منجر شود.

به سندرم گیر افتادگی مفصل ران، سندروم هیپ نیز گفته می‌شود. این دقیقا زمانی به وجود می‌آید که مفصل ران بیمار، به صورت طبیعی شکل نگرفته است. این یک اختلال مکانیکی در ران است که باعث می‌شود دو مورد از استخوان‌های موجود در لگن، به صورت فوق دردناکی روی یکدیگر حرکت کنند و در واقع این سندرم یکی از دلایل دردهای لگن به حساب می‌آید. در ادامه جزئیات بیشتری از این سندروم را در اختیار شما قرار خواهیم داد.

آشنایی با انواع سندرم گیر افتادگی مفصل ران

آشنایی با آناتومی مفصل ران

بهتر است قبل از اینکه بخواهیم سندرم گیر افتادگی مفصل ران را به شما معرفی کنیم، توضیح خیلی مختصری در رابطه با آناتومی ران در اختیارتان قرار دهیم. به این صورت درک بهتری از این بیماری خواهید داشت.

اگر به مفصل ران یک فرد سالم نگاه کنید می‌توانید متوجه شوید که در آن سر استخوان ران به صورت کامل در استابولوم قرار گرفته است. استابولوم یک فرورفتگی کاسه‌ای شکل است که پایین لگن قرار دارد. استخوان‌های ران با یک بافت از جنس غضروف پوشیده شده‌اند که باعث ایجاد سطح کشویی صاف مفصل خواهد شد.

لابروم یک حلقه محافظ از غضروف است که مفصل ران را پوشانده و فقط از این ناحیه محافظت می‌نماید. حالا اگر سر یکی از استخوان‌های ران یا استابولوم کاملا گرد نباشند، می‌تواند حرکت صاف را مختل کرده و اصطکاکی را بین لابروم و استخوان‌ها به وجود آورد.

بعد از مدت زمان مشخصی و به مرور، این تماس ممکن است مشکلاتی مانند گسستن محفظه لگن یا آسیب به غضروف‌های مجاور را به وجود آورده و حتی به آرتروز ختم شود.

سندرم گیر افتادگی مفصل ران چیست؟

خب حالا که با آناتومی استخوان ران آشنا شدید، با راحتی بیشتری می‌توانید با این سندرم آشنا شوید. زمانی این مشکل به وجود می‌آید که تماس‌هایی به صورت غیر معمول در بین استخوان‌های مفصل ران به وجود بیاید.

این سندرم یک شرایط پری آرتریت است. همانطور که گفته شد، زمان مراجعه به پزشک خیلی مهم است چرا که این موضوع باعث می‌شود تا غضروف این ناحیه آسیب خیلی زیادی ندیده و بتوانید آن را ترمیم نمایید.

یکی از مشکلات بزرگ این است که ممکن است سندرم گیر افتادگی مفصل ران به صورت خاموش حرکت کرده و علائمی نداشته باشد. این طبیعتا خطرناک است. اگر علائم این بیماری آغاز شوند، یعنی غضروف یا ناحیه لابروم، آسیب دیده است.

آشنایی با انواع سندرم گیر افتادگی مفصل ران

در حالت کلی این بیماری دارای سه نوع زیر است:

  1. سندروم هیپ انبرکی

    این نوع از سندرم گیر افتادگی مفصل ران زمانی رخ خواهد داد که استخوان اضافی از قسمت لبه استابولوم گسترش پیدا کند. این می‌تواند باعث خرد شدن لبه برجسته زیر استابولوم شود.

  2. سندروم هیپ بادامکی

    این نوع مربوط به زمانی است که قسمت گرفتگی بادامک سر استخوان ران گرد نباشد و به همین دلیل نتواند به خوبی داخل استابولوم حرکت کند. در این هنگام، در لبه سر استخوان ران، برآمدگی ایجاد شده و باعث خورد شدن غضروف داخل استابولوم خواهد شد.

  3. سندروم هیپ ترکیبی

    نوع سوم نیز در شرایطی ایجاد می‌شود که هر دو نوع بالا در بدن بیمار رخ بدهد.

علائم سندرم گیر افتادگی مفصل ران

برای اینکه از سلامت خود مطمئن شوید، بهتر است با علائم این سندرم آشنایی پیدا کنید. به این صورت، اگر هر کدام را در بدن خود احساس کردید، می‌توانید متوجه شوید که زمان مراجعه به پزشک فرا رسیده است.

اولین علامت سندرم گیر افتادگی مفصل ران، احساس دردی است که هنگام چرخاندن لگن احساس خواهید کرد. این درد را می‌توانید زمان نشستن طولانی مدت، راه رفتن در مسیر شیب دار، دویدن و پریدن نیز احساس کنید.

سفت شدن مفصل ران یا کشاله ران، یکی دیگر از علائم آن بوده و شما می‌توانید ایجاد ناتوانی در انعطاف پذیری مفصل ران را نیز در این لیست قرار دهید. همچنین در صورت بروز این بیماری، صدایی شبیه به کلیک یا قفل شدن را در مفصل ران خواهید شنید. نهایتا نیز به عنوان آخرین نشانه به کمر درد اشاره می‌کنیم.

درمان سندرم گیر افتادگی مفصل ران

درمان سندرم گیر افتادگی مفصل ران

درمان این بیماری، روش‌های مختلفی دارد ولی به صورت کلی می‌توان این درمان‌ها را به دو نوع جراحی و غیرجراحی تقسیم کرد. روش‎های غیر جراحی زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند که بیمار به موقع به پزشک مراجعه کرده باشد.

اولین روش این است که در فعالیت‌های روزمره خود تغییراتی ایجاد کرده و تلاش کنید فعالیت‌هایی که ممکن است به تشدید این بیماری کمک کند را از زندگی خود حذف نمایید. مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، دومین روشی است که می‌تواند درد بیمار را کاهش دهد.

فیزیوتراپی مهم‌ترین درمانی است که می‌تواند به بیمار کمک نماید. شما می‌توانید با استفاده از این تمرینات، مفصل ران را تقویت کرده و فشار ناحیه آسیب دیده را از بین ببرید. این تمرینات باید با استفاده از دستگاه فیزیوتراپی و زیر نظر پزشک متخصص انجام شوند تا مشکل بیشتری را به وجود نیاورد.

نهایتا نیز اگر به سومین نوع از سندرم گیر افتادگی مفصل ران مبتلا شده باشید، باید به جراحی روی بیاورید. این برای زمانی است که روش‌های دیگر پاسخ گو نبوده و نمی‌تواند به بهبود و کم کردن درد شما کمک کند.

نتیجه گیری

در این مطلب در رابطه با سندرم گیر افتادگی مفصل ران صحبت کرده و به صورت کامل علائم، انواع و روش درمان آن را بیان کردیم. توصیه آخر سایت برجیس به شما عزیزان این است که در صورت مشاهده هر کدام از علائم این سندرم به پزشک مراجعه کرده و از روش‌های درمانی غیر تخصصی و تجربی دوری کنید.

منبع