انگشت چکشی: علل، تشخیص و روش‌های درمان

انگشت چکشی یک تغییر شکل در انگشتان پا است که در آن یک یا چند انگشت (معمولاً انگشت دوم، سوم یا چهارم) به شکل غیر طبیعی خم می‌شوند. این عارضه می‌تواند باعث درد، ناراحتی و مشکل در راه رفتن شود. در این مقاله از شرکت تجهیزات پزشکی برجیس، به بررسی علل، علائم، تشخیص و روش‌های درمان انگشت چکشی، از جمله نقش فیزیوتراپی و دستگاه‌های فیزیوتراپی، می‌پردازیم.

اصلی ترین دلایل انگشت چکشی را بشناسید

انگشت چکشی (Hammer toe) یک تغییر شکل پیشرونده است که بر مفاصل انگشتان پا تأثیر می‌گذارد. در این عارضه، مفصل میانی انگشت به سمت پایین خم شده و مفصل نزدیک به انگشتان پا (مفصل متاتارسوفالنژیال یا MTP) به سمت بالا کشیده می‌شود. این وضعیت باعث می‌شود انگشت پا شبیه به چکش یا پنجه چنگالی به نظر برسد. انگشت چکشی می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله:

• کفش نامناسب: پوشیدن کفش‌های تنگ، باریک یا پاشنه بلند می‌تواند انگشتان پا را به داخل جعبه پنجه فشار داده و باعث خم شدن آن‌ها شود. این شایع‌ترین علت انگشت چکشی است.
• عدم تعادل عضلانی: عدم تعادل بین عضلات خم کننده و راست کننده انگشتان پا می‌تواند منجر به کشیده شدن انگشتان به سمت پایین شود.

بیشتر بخوانید» برای آشنایی با راه های درمان خانگی پا درد روی لینک داده شده کلیک کنید.

• ژنتیک: برخی افراد به دلیل ساختار پا یا ویژگی‌های ارثی، بیشتر مستعد ابتلا به انگشت چکشی هستند.
• آرتریت: التهاب مفاصل ناشی از آرتریت روماتوئید یا استئوآرتریت می‌تواند باعث تغییر شکل و سفتی انگشتان پا شود.
• آسیب دیدگی: ضربه یا آسیب به انگشت پا می‌تواند باعث دررفتگی یا شکستگی شده و خطر ابتلا به انگشت چکشی را افزایش دهد.
• شرایط پزشکی: برخی بیماری‌ها مانند دیابت، بیماری‌های عصبی و مشکلات گردش خون می‌توانند خطر ابتلا به انگشت چکشی را افزایش دهند.

مهم ترین علائم انگشت چکشی کدامند؟

علائم انگشت چکشی ممکن است به تدریج ظاهر شده و با گذشت زمان بدتر شوند. این علائم شامل موارد زیر است:

• خم شدن غیر طبیعی یک یا چند انگشت پا
• درد در انگشتان پا، به ویژه هنگام راه رفتن یا پوشیدن کفش
• تشکیل پینه یا میخچه در بالای مفصل خم شده انگشت

بیشتر بخوانید» برای آشنایی با راه های درمانی واریس پا روی لینک داده شده کلیک کنید.

• تورم و التهاب در اطراف مفصل آسیب دیده
• محدودیت در حرکت انگشتان پا
• مشکل در پوشیدن کفش‌های معمولی
• تغییر در نحوه راه رفتن برای کاهش فشار روی انگشتان پا

انگشت چکشی چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص انگشت چکشی معمولاً با معاینه فیزیکی توسط پزشک یا متخصص پا (پزشک متخصص پا) انجام می‌شود. پزشک پا، پای شما را بررسی کرده و به دنبال علائم خم شدن غیر طبیعی، پینه، میخچه، تورم و درد می‌گردد. پزشک همچنین ممکن است از اشعه ایکس برای ارزیابی میزان تغییر شکل و بررسی وجود هرگونه آسیب استخوانی استفاده کند.

روش‌های درمان انگشت چکشی

درمان انگشت چکشی به شدت علائم و میزان پیشرفت تغییر شکل بستگی دارد. روش‌های درمان غیر جراحی معمولاً در مراحل اولیه بیماری مؤثر هستند، در حالی که جراحی ممکن است برای موارد شدیدتر ضروری باشد.

درمان انگشت چکشی با فیزیوتراپی

فیزیوتراپی نقش مهمی در مدیریت و درمان انگشت چکشی، به ویژه در مراحل اولیه، ایفا می‌کند. یک فیزیوتراپیست می‌تواند به شما در موارد زیر کمک کند:

• توسعه یک برنامه ورزشی: فیزیوتراپیست می‌تواند یک برنامه ورزشی متناسب با نیازهای خاص شما طراحی کند که شامل تمرینات کششی، تقویتی و دامنه حرکتی باشد. علاوه براین برای اینکه بتوانید درمان خود را در خانه هم ادامه دهید، می‌تواند با توصیه استفاده از دستگاه فیزیوتراپی خانگی به بهبودی‌تان کمک کند.
• بهبود انعطاف پذیری و قدرت: تمرینات فیزیوتراپی می‌تواند به شل شدن عضلات و تاندون‌های سفت شده و افزایش قدرت عضلات حمایت کننده انگشتان پا کمک کند.
• کاهش درد و التهاب: فیزیوتراپیست‌ها از تکنیک‌های مختلفی مانند ماساژ درمانی، یخ درمانی و گرما درمانی برای کاهش درد و التهاب استفاده می‌کنند.
• اصلاح بیومکانیک: فیزیوتراپیست می‌تواند با روش های اصلاح نحوه راه رفتن و توزیع وزن شما کمک کند تا فشار روی انگشتان پا کاهش یابد.
• آموزش: فیزیوتراپیست به شما در مورد کفش مناسب، استفاده از ارتز و سایر اقدامات خود مراقبتی برای مدیریت انگشت چکشی آموزش می‌دهد.

درمان غیر جراحی برای انگشت چکشی

• تغییر کفش: پوشیدن کفش‌های راحت، جادار و با پنجه پهن می‌تواند فشار روی انگشتان پا را کاهش داده و از بدتر شدن وضعیت جلوگیری کند.
• استفاده از ارتز: کفی‌ها یا ارتزهای سفارشی می‌توانند به حمایت از قوس پا و تراز کردن انگشتان کمک کنند.
• پد و بانداژ: استفاده از پد یا بانداژ مخصوص می‌تواند از اصطکاک و فشار روی انگشتان پا جلوگیری کرده و درد را کاهش دهد.
• داروها: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند قرص دیکلوفناک، ایبوپروفن یا ناپروکسن می‌توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند. تزریق کورتیزون نیز ممکن است برای کاهش التهاب در مفاصل آسیب دیده استفاده شود.
• تمرینات کششی و تقویتی: انجام تمرینات منظم می‌تواند به بهبود انعطاف پذیری و تقویت عضلات انگشتان پا کمک کند.

روش های جراحی برای درمان انگشت چکشی

اگر درمان‌های غیر جراحی مؤثر نباشند یا انگشت چکشی شدید باشد، ممکن است جراحی ضروری باشد. جراحی معمولاً شامل موارد زیر است:

• آزاد کردن تاندون: جراح تاندون‌های سفت شده را برش می‌دهد تا انگشت پا صاف شود.
• تراز کردن مفصل: جراح ممکن است قسمتی از استخوان را بردارد تا مفصل را دوباره تراز کند.
• قرار دادن پین یا پیچ: برای نگه داشتن انگشت پا در موقعیت صحیح در طول بهبودی، ممکن است از پین یا پیچ استفاده شود.

پس از جراحی، ممکن است برای محافظت از انگشت پا نیاز به استفاده از گچ یا کفش مخصوص داشته باشید. فیزیوتراپی پس از جراحی برای کمک به بازیابی قدرت، انعطاف پذیری و عملکرد انگشت پا ضروری است.

کلام پایانی

انگشت چکشی یک عارضه دردناک و ناراحت کننده است که می‌تواند کیفیت زندگی شما را تحت تأثیر قرار دهد. با تشخیص زودهنگام و درمان مناسب، می‌توانید علائم را مدیریت کرده و از پیشرفت بیماری جلوگیری کنید. درمان‌های غیر جراحی مانند تغییر کفش، استفاده از ارتز، فیزیوتراپی و دستگاه‌های فیزیوتراپی می‌توانند در بسیاری از موارد مؤثر باشند. اگر درمان‌های غیر جراحی مؤثر نباشند، جراحی ممکن است برای اصلاح تغییر شکل و تسکین درد ضروری باشد.