علائم پارگی تاندون شانه

درد و ضعف شانه

علائم پارگی تاندون شانه ناشی از تصادفات و ضربات می‌تواند درد شانه و ضعف شدید بازوها را به همراه داشته باشد. در بعضی موارد ممکن است درد خیلی کم و ضعیفی اتفاق بیفتد که با مسکن‌های عادی بدون نیاز به نسخه پزشک هم بهبود یابد؛ ولی این بهبودی در اکثر موارد دائمی نبوده و با گذشت زمان حتی درد بدتر هم می‌شود. تا جایی درد تشدید خواهد شد که مسکن‌ها نیز نمی‌توانند کمک زیادی به آرام شدن فرد کنند.

منظور از درد درجاتی از ضعف شانه و بازو است؛ ضعفی که نمی‌توان آن را به عضلات، استخوان‌ها و سایر اعضا ربط داد.

علائم حرکتی پارگی تاندون شانه

می‌توان یکی دیگر از علائم پارگی تاندون شانه را علائم حرکتی عنوان کرد؛ به‌طوری که سختی و درد زیادی در حرکت دادن بازو مخصوصاً به سمت بالا در فرد احساس می‌شود.

به‌طور مثال می‌توان به کارهای عادی و روزمره مانند شانه کردن موها و یا لباس پوشیدن اشاره کرد که انجام دادن این کارها نیز برای فرد دردآور و سخت می‌شود.

صدای ناشی از پارگی شانه

موقع حرکت بازو صدایی مانند کلیک شنیده می‌شود و با حرکت مداوم در یک یا چند جهت می‌توان از این صدای کوچک ولی جدید و اضافه در ناحیه شانه پی‌برد که این نیز یکی دیگر از علائم پارگی تاندون شانه محسوب می‌شود.

علائم پارگی تاندون شانه هنگام خواب و استراحت

شاید بر این باور باشید که در صورت تکان ندادن بازو و شانه دردی نیز به وجود نمی‌آید. ولی یکی از رایج‌ترین علائم این عارضه را می‌توان درد در مواقع خواب یا استراحت عنوان کرد که می‌تواند حتی باعث خشک شدن تاندون‌های پاره شده و بدتر شدن وضعیت این عارضه شود.

بلند کردن وسائل

معمولاً شانه، انگشت و یا دست سالم در حالت عادی مشکلی با بلند کردن وسائل تا حد توان عضلات نخواهد داشت؛ ولی با به وجود آمدن این مورد از علائم پارگی تاندون شانه به راحتی می‌توان فهمید که تاندون شانه دچار پاگی شده است. پس بهتر است از بلند کردن اشیا سنگین خودداری شود.

زخم و خونریزی داخلی

با پاره شدن تاندون دست، ممکن است زخم‌هایی زیر سطح پوست به وجود آید و باعث خونریزی داخلی شود. از نشانه‌های وجود این زخم می‌توان به ورم و درد شدید در آن ناحیه اشاره کرد. حتی در بعضی موارد ممکن است فردی که دچار این عارضه شده است به راحتی بتواند دست یا انگشتان خود را حرکت داده و دردی هم حس نکند. ولی توصیه می‌شود به محض وقوع حادثه ناگهانی یا برخورد جسم برنده با این ناحیه حساس، فرد سریعاً به پزشک مراجعه کند.

آشنایی بیشتر با تاندون‌ها

تاندون‌ها به شکل طناب، رابط متصل کننده عضلات به استخوان‌های دست هستند. با انبساط و انقباض عضلات، تاندون‌ها نیز منقبض و منبسط می‌شوند و عضلات و ماهیچه‌ها را به حرکت در می‌آورند. انگشتان دارای تاندون‌های بسیار بلندتری هستند و به عضلات ساعد دست وصل شده‌اند؛ درنتیجه با تکان دادن ماهیچه‌ها تاندون‌ها نیز حرکت کرده و باعث به حرکت درآمدن انگشتان دست می‌شوند. در صورت مشاهده هر یک از علائمی که در مورد پارگی تاندون شانه مطرح شد، لازم است نزد پزشک مراجعه کنید.

او به احتمال زیاد پس از اقدامات اولیه درمان، فیزیوتراپی دست را به شما پیشنهاد می‌کند. در صورت نیاز به دستگاه‌ها و ابزارهای فیزیوتراپی، این امکان را دارید که با اطمینان خاطر وسایل مورد نیازتان را از شرکت تجهیزات پزشکی برجیس تهیه کنید.

علل پارگی تاندون شانه

این عارضه می‌تواند در اثر برخورد اجسامی برنده، مانند تیغ یا چاقو رخ دهد. بروز تصادفات ناگهانی و آسیب رسیدن به تاندون شانه و در نهایت پارگی رایج‌ترین دلایل بروز این عارضه هستند. کشش بیش از حد فرسایش تاندون‌ها در اثر اصطکاک و انجام فعالیت مکرر در طولانی مدت که بیشتر به شرایط شغلی فرد مربوط می‌شود هم یکی دیگر از علل پدیدار شدن پارگی شانه است. علل ژنتیکی و خانوادگی را هم می‌توان از جمله این عوامل نام برد. افزایش سن و کهولت را نیز از دیگر عوامل پارگی تاندون به حساب می‌آید.

آیا راه‌های درمان خانگی وجود دارد؟

بعد از مشاهده علائم پارگی تاندون شانه و انجام آزمایشات و در نهایت مطمئن شدن از وجود این عارضه باید اقدام به درمان این عارضه انجام شود. حتی می‌توانید از درمان سنتی تاندونیت شانه استفاده کنید.

امروزه با پیشرفت علم و فناوری تجهیزات پزشکی، دستگاه‌های متعددی برای تسهیل و کمک به رفع و درمان چنین عارضه‌هایی تولید شده‌اند که از جمله آنها می‌توان به “دستگاه فیزیوتراپی خانگی” اشاره کرد. این دستگاه در انواع، با درجه و کارایی‌های مختلفی روانه بازار شده است و به راحتی می‌توان نسبت به تهیه و استفاده از آن اقدام کرد.

درمان به‌وسیله اشعه x آب درمانی، دارو درمانی، سرما درمانی، جلسات فیزیوتراپی، استراحت به همراه آتل و یا گچ گرفتن ناحیه آسیب دیده و جراحی‌های متدوال نیز راه‌های دیگری برای بهبود پارگی و درد تاندون شانه است. البته همه این موارد بهتر است با مشورت و تشخیص پزشک متخصص صورت پذیرد.