بیماری میوپاتی چیست؟

بیماری میوپاتی چیست؟

همان‌طور که گفتیم از اصطلاح میوپاتی برای بیماری عضلات بدن استفاده می‌شود. در این بیماری، ماهیچه‌ها دیگر کارایی طبیعی و معمول خود را نخواهند داشت. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که عضلات بدن به‌طور کامل رشد نکنند یا آسیب ببینند. هر ماهیچه از پروتئین‌ها و اجزایی ساخته شده که به‌صورت هماهنگ برای انقباض عضله در حرکت هستند. هنگامی که هریک از این اجزا با مشکل مواجه شود، میوپاتی رخ می‌دهد.

بیشتر بخوانید» جهت آشنایی با سندرم تونل تارسال و راه های درمان آن می‌توانید روی لینک مشخص شده کلیک نمایید.

دلایل ابتلا به میوپاتی چیست؟

دلایل ابتلا به همه انواع بیماری میوپاتی مشخص نیست؛ اما دلایلی هم برای این بیماری کشف شده‌اند که عبارت‌اند از:

• بیماری‌های تیروئیدی.
• اختلال‌های الکترولیتی: بسیار زیاد یا کم‌شدن تولید الکترولیت‌ها.
• حمله ویروس یا عفونت‌هایی مانند HIV و آنفلوآنزا به بافت‌های عضلانی.
• بیماری‌های خودایمنی: حمله اشتباه سیستم ایمنی بدن به عضله‌های خود.
• مصرف داروهایی مانند گونه‌های خاصی از استروئیدها و داروهای پایین‌آورنده کلسترول.

بیشتر بخوانید» بیماری دوپوبترن که به آن انقباض دوپویترن هم می‌گویند، یکی از بیماری‌های استخوانی است که برای آشنایی بیشتر با آن می‌توانید روی لینک مشخص شده کلیک کنید و در این باره بخوانید.

علائم بیماری میوپاتی چیست؟

از جمله علائم این بیماری می‌توان موارد زیر را نام برد:

• تنگی نفس و سرفه‌کردن.
• درد خفیف در ماهیچه‌ها.
• مشکل در بالا رفتن از پله‌ها.
• مشکل در برخاستن از روی صندلی.
• مشکل در برداشتن اشیاء موجود در بالای سر بیمار.
• احساس خفگی در زمان غذاخوردن یا ورود غذا به ریه‌ها.
• احساس ضعف در عضلات بزرگ در اطراف گردن، شانه‌ها و لگن.

بیشتر بخوانید» برای اینکه علت کمردرد شبانه یا کمردردی که به هنگام خواب و استراحت دچار آن می‌شوید را بدانید، می‌توانید روی لینک مشخص شده کلیک نمایید.

انواع میوپاتی کدام‌اند؟

دلایل بسیاری برای ابتلا به این بیماری وجود دارد و در نتیجه این بیماری، انواع مختلفی دارد. برخی از انواع میوپاتی در گذر زمان، وخیم می‌شوند و برخی دیگر یکنواخت هستند. در ادامه با انواع این بیماری آشنا خواهیم شد:

۱. میوپاتی ارثی

بیماری میوپاتی ارثی، خود شامل موارد زیر می‌شود:

• میوپاتی میتوکندریایی: ناشی از بروز نقص در قسمت تولید انرژی سلول به نام میتوکندری.
• میوپاتی متابولیک: ناشی از مشکلات متابولیکی و در نتیجه ایجاد اختلال در عملکرد یک ماهیچه.
• میوپاتی نمالین: ناشی از گروهی از اختلالات که با وجود سازه‌هایی به نام «میله‌های نمالین» در عضلات مشخص می‌شوند.

۲. میوپاتی مادرزادی

میوپاتی مادرزادی از بدو تولد با فرد همراه است. میوپاتی مادرزادی، خود شامل موارد زیر می‌شود:

• میوپاتی هسته مرکزی: این نوع میوپاتی منجر به ایجاد ضعف، مشکلات استخوانی و واکنش شدید نسبت به مصرف برخی از داروها می‌شود.
• دیستروفی عضلانی: این نوع میوپاتی شامل گروهی از بیماری‌ها می‌شود که به‌دلیل تخریب ماهیچه‌ها یا سلول‌های عضلانی دارای شکل غیرعادی به وجود می‌آید.

۳. میوپاتی اکتسابی

در بیماری میوپاتی اکتسابی می‌توان از تحریک الکتریکی عضلات (همانند تحریک الکتریکی مغز با روش TDCS) برای بهبود بیماری استفاده کرد. میوپاتی اکتسابی موارد زیر را دربرمی‌گیرد:

• میوپاتی التهابی / خودایمنی: این نوع میوپاتی با حمله سیستم ایمنی بدن به خود و تخریب ماهیچه‌ها یا ایجاد اختلال در عملکرد عضلات به وجود می‌آید. گروهی از میوپاتی‌ها منجر به بروز التهاب در درون یا نزدیکی عضلات می‌شوند که عبارت‌اند از: پلی‌میوزیت، درماتومیوزیت، سارکوئیدوز، لوپوس و روماتیسم.
• میوپاتی سمی: این نوع میوپاتی با ایجاد اختلال در ساختار یا عملکرد عضلات بدن به‌دلیل مصرف دارویی خاص یا ماده تزریقی و ورود سم به بدن اتفاق می‌افتد.
• میوپاتی غدد درون‌ریز: این نوع میوپاتی با ایجاد اختلال و بی‌نظمی در عملکرد عضلات بدن توسط یک اختلال هورمونی اتفاق می‌افتد.
• میوپاتی عفونی: نوع عفونی زمانی اتفاق می‌افتد که عفونت باعث اختلال در عملکرد صحیح عضلات شود.
• میوپاتی ثانویه به عدم تعادل الکترولیتی: نوع ثانویه با بروز مشکلات الکترولیت مانند بالا یا پایین‌بودن بیش‌ازحد سطح پتاسیم بدن اتفاق می‌افتد.

بیماری میوپاتی چطور تشخیص داده می‌شود؟

پس از مشاهده علائم بیماری و مراجعه فرد به پزشک متخصص معاینه‌های بالینی شروع می‌شوند. همچنین آزمایش‌های مختلفی از بیمار گرفته می‌شود. آزمایش‌ها و معایناتی که برای تشخیص میوپاتی انجام می‌شوند، عبارت‌اند از:

• نوار عصب و عضله (EMG): ارزیابی عصبی ـ عضلانی با گرفتن نوار عصب و عضله.
• نمونه‌برداری: نمونه‌برداری (بیوپسی) از پوست یا عضله و ارسال آن برای متخصص پاتولوژی و انجام‌دادن تست‌های لازم روی نمونه.
• سونوگرافی: استفاده از امواج صوتی برای تهیه تصاویری دقیق از التهاب عضلانی.
• MRI (تصویربرداری روزنانس مغناطیسی): استفاده از امواج رادیویی و آهن‌رباهای قوی برای تهیه تصاویری دقیق از بدن جهت تشخیص محل آسیب عضلانی.
• آزمایش خون: تشخیص بالا بودن میزان آنزیم‌های عضلانی.

طول عمر بیماران میوپاتی چقدر است؟

طول عمر بیماران میوپاتی با توجه به نوع میوپاتی، متفاوت است. برخی انواع میوپاتی، هیچ تاثیری بر روی طول عمر بیمار ندارند. به طور کلی انواع بیماری میوپاتی که منجر به ناتوانی و معلولیت در فرد مبتلا نمی شوند، طول عمر را تحت تاثیر قرار نمی دهند. اما برخی از انواع میوپاتی، منجر به ناتوانی فرد مبتلا شده و طول عمر را نیز تحت تاثیر قرار می دهند. اما پاسخ به این سوال که طول عمر بیماران میوپاتی چقدر است؟ به طور دقیق امکان پذیر نیست؛ چرا که سرعت پیشرفت بیماری در افراد مختلف با هم متفاوت است.

اما اگر بخواهیم به طور کلی به این سوال پاسخ دهیم باید بگوییم آمارها حاکی از آن است که بیش از 95% افراد مبتلا به میوپاتی، حداقل تا 5 سال پس از مشاهده و تشخیص علائم اولیه عمر می کنند.

عوامل افزایش ریسک ابتلا به بیماری میوپاتی کدامند؟

برخی از عوامل هستند که ریسک ابتلا به این بیماری عضلانی را تا حد زیادی افزایش می دهند که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ابتلا اعضای درجه 1 خانواده به بیماری میوپاتی
• ابتلا به بیماری های خودایمنی و متابولیکی
• مصرف برخی داروها و توسکین ها

علاوه بر تمامی موارد فوق، لازم به ذکر است که برخی انواع این بیماری در آقایان، شایع تر از خانم ها است؛ بنابراین آقایان بیشتر از خانم ها در معرض ابتلا به برخی انواع میوپاتی هستند.

آیا بیماری میوپاتی درمان دارد؟

در خصوص درمان بیماری میوپاتی باید بگوییم که متاسفانه بیماری میوپاتی، درمان قطعی ندارد و تنها می توان جلوی پیشرفت آن را گرفت.

نوع درمان، بسته به نوع بیماری میوپاتی، متفاوت است، اما به طور کلی اغلب آن ها به طور کامل، کنترل می شوند؛ به طوری که علائم آن به طرز چشمگیری، کاهش پیدا می کند. بدیهی است که با کاهش علائم بیماری، ضعف عضلانی و دردهای ناشی از آن نیز کاهش می یابد.

درمان بیماری میوپاتی

پزشکان سعی می‌کنند علائم میوپاتی را کنترل کرده و سرعت پیشرفت آن را کند کنند. متخصصین زیر در درمان بیماران مبتلا به میوپاتی شرکت خواهند کرد:

• متخصص پوست.
• مددکار اجتماعی.
• متخصص روماتولوژی.
• متخصص طب فیزیکی و توان‌بخشی.
• متخصص بیماری‌های عصبی ـ عضلانی (همانند بیماری سندرم تورت (TS) که به متخصص عصبی – عضلانی نیاز دارد).

درمان دارویی

داروهای زیر برای درمان میوپاتی مورد استفاده قرار می‌گیرند:

• استروئیدها برای کاهش التهاب عضله‌ها و کمک به بازیابی قدرت عضله‌ها.
• داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی برای متوقف‌کردن حمله سیستم ایمنی به بدن و در نتیجه کاهش التهاب.

درمان خانگی میوپاتی

بسیاری از افراد به دنبال درمان خانگی میوپاتی هستند که خوشبختانه با رعایت رژیم غذایی، امکان پذیر است. در واقع هر گونه خوراکی که منجر به تقویت عضلات شود می تواند به عنوان درمان خانگی میوپاتی، کارساز و مفید باشد. از جمله این خوراکی ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تخم مرغ
• روغن رزماری
• روغن اکالیپتوس
• سرکه سیب
• شیر
• بادام
• روغن سیاه‌دانه
• انواع ویتامین‌ها
• قهوه
• موز
• سیب زمینی
• انواع مغزها
• غلات کامل

فیزیوتراپی

درمان فیزیوتراپی برای بیماری میوپاتی یکی از پرکاربردترین‌ها است که می‌توانید با خرید دستگاه فیزیوتراپی خانگی از آن بهره‌مند شوید. درمان فیزیوتراپی شامل موارد زیر می‌شود:

• کشش.
• بهبود تعادل.
• کنترل تنفس.
• تقویت عضله‌ها.
• هیدروتراپی یا آب‌درمانی.
• بازآموزی روش صحیح راه رفتن.
• آموزش روش‌های مناسب برای انتقال بین حالت‌های مختلف.

درمان فیزیوتراپی می‌تواند علائم میوپاتی را برطرف کرده و سرعت پیشرفت بیماری میوپاتی را آهسته کند. علائمی که می‌توان با درمان فیزیوتراپی آن‌ها را رفع کرد، عبارت‌اند از:

• ضعف عضلانی با تقویت عضله‌ها.
• کاهش درد.
• کاهش خشکی و گرفتگی عضلات با انجام‌دادن نرمش‌های کششی.
• راحت‌شدن انجام‌دادن کارهای روزمره با یک برنامه ورزشی منظم با هدف بهبود تعادل، هماهنگی، انعطاف‌پذیری و استقامت

فیزیوتراپی به بیمار کمک می‌کند تا قدرت و توانایی خود را به حداکثر برساند. برای مشاهده قیمت دستگاه فیزیوتراپی می‌توانید به سایت شرکت تجهیزات پزشکی برجیس مراجعه کنید.

کاردرمانی

بیمار با کمک متخصص کاردرمانی می‌تواند کارهای روزانه خود را مانند غذاخوردن، لباس پوشیدن و استحمام انجام دهد.

وسایل کمکی و ارتوپدی

فرد مبتلا به میوپاتی می‌تواند به کمک متخصص، عصا، واکر یا صندلی چرخدار مناسبی را انتخاب کند تا همچنان بتواند فعال باشد.